- Wygrana PGE Turowa byłaby według mnie sensacją. 12 meczów w play-off i rozpoczęcie finału (na wyjeździe) trzy dni po półfinale, to zbyt duże obciążenie. Widać to było zwłaszcza w trzeciej kwarcie, decydującej o losach tego meczu. Asseco Prokom miał 10 dni przerwy i jest zespołem zdecydowanie lepszym niż w sezonie zasadniczym. Wyrównany skład to może być najczęściej powtarzany argument przy okazji tego finału. Dzięki temu drużyna z Gdyni może wygrywać mecz obroną.
Mimo stosunkowo niedużej przewagi i wyrównanej pierwszej połowy, miałem wrażenie, że drużyna z Gdyni w pełni kontroluje syuację. Przy znacznie mniejszej możliwości pod względem rotacji, czołowi gracze zespołu trenera Jacka Winnickiego muszą grać na optymalnym poziomie. W pierwszym meczu tak nie było. Jeśli dodać brak Marko Brkicia czy - od pewnego czasu - Ivana Koljevicia, problemy PGE Turowa się potęgują.
Nie mogę pominąć dwóch, bardzo istotnych moim zdaniem, szczegółów. Pierwszy to gra Qyntela Woodsa. Wprawdzie widać wyraźne braki w przygotowaniu motorycznym, ale umiejętność gry bez piłki czy doskonałe podanie to elementy, na które patrzy sie u tego zawodnika z przyjemnością. Druga sprawa to zachowanie trenera Asseco Tomasa Pacesasa. Konstruktywny coaching, nadzwyczajny spokój, czy świetne wyczucie przy korzystaniu z przerw na pewno bardzo pomogły ekipie z Gdyni.